บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อคัดเลือกตัวชี้วัดผลลัพธ์และกำหนดตัวชี้วัดผลการดำเนินงานอื่น ๆ ที่เหมาะสมเพิ่มเติมตามเกณฑ์คุณภาพการศึกษา (EdPEx) คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ คือ ผู้บริหารคณาจารย์และบุคลากรสายสนับสนุน จำนวน 50 คนได้มาจากการสุ่มแบบสะดวก เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.97 วิเคราะห์โดยใช้การหาค่าความถี่ และร้อยละ ผลวิจัยพบว่า (1) ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง จำนวน 36 คน (คิดเป็นร้อยละ 72.00) ส่วนใหญ่เป็นผู้มีคุณวุฒิการศึกษาอยู่ระดับปริญญาเอก จำนวน 25 คน (คิดเป็นร้อยละ 50.00) ส่วนใหญ่มีประสบการณ์เกี่ยวกับการประกันคุณภาพการศึกษาภายใน ระหว่าง 3-5 ปี จำนวน 17 คน (คิดเป็นร้อยละ 34.00) (2) ผลการคัดเลือกตัวชี้วัดเพื่อใช้เป็นตัวอย่างในการพิจารณาคัดเลือกตัวชี้วัดผลลัพธ์การดำเนินงานในการประเมินผลการดำเนินงานตามเกณฑ์คุณภาพการศึกษา ทั้งหมด 78 ตัวชี้วัด ผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดเห็นให้เลือกเป็นตัวชี้วัดเพื่อวัดผลลัพธ์ที่มีความเหมาะสมต่อผลการดำเนินงานตามเกณฑ์คุณภาพการศึกษาการดำเนินงานของคณะฯ จำนวน 56 ตัวชี้วัด (คิดเป็นร้อยละ 71.79) โดยจำแนกออกเป็น 5 ด้าน ดังนี้ ด้านการเรียนรู้ของผู้เรียนและด้านกระบวนการ ด้านการมุ่งเน้นลูกค้า ด้านการมุ่งเน้นบุคลากร ด้านการนำองค์การและการกำกับดูแล และด้านงบประมาณ การเงินและตลาด และ (3) ตัวชี้วัดผลลัพธ์การดำเนินการอื่น ๆ เพิ่มเติมที่มีความเหมาะสมต่อผลการดำเนินงาน ได้กำหนดตัวชี้วัดผลลัพธ์ที่สอดคล้องกับผลการดำเนินงานตามเกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ EdPEx และเพื่อกำหนดแนวทางในการพัฒนาและปรับปรุงการนำเอาตัวชี้วัดผลลัพธ์ที่สอดคล้องกับบริบท พันธกิจ และการบรรลุวิสัยทัศน์ของคณะฯ ต่อไป

บทคัดย่อ

งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อวิเคราะห์ความต้องการให้มีเว็บไซต์ระบบรับบัตร e-Passport ในการตรวจสอบและยืนยันขอรับสิทธิ์ต่าง ๆ ที่ได้เข้าร่วมทำกิจกรรม Workshop 2) เพื่อพัฒนาเว็บไซต์ระบบรับบัตร e-Passport ในการยืนยันขอรับสิทธิ์เข้าร่วมทำกิจกรรม Workshop ด้วยรหัส QR code 3) เพื่อประเมินคุณภาพและความพึงพอใจในการใช้งานเว็บไซต์ระบบรับบัตร e-Passport ในการยืนยันขอรับสิทธิ์เข้าร่วมทำกิจกรรม Workshop ด้วยรหัส QR code โดยเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วย แบบประเมินคุณภาพเว็บไซต์ระบบรับบัตร e-Passport แบบประเมินถามความต้องการในการใช้งานเว็บไซต์ระบบรับบัตร e-Passport แบบประเมินความพึงพอใจในการใช้งานเว็บไซต์ระบบรับบัตร e-Passport และเว็บไซต์ระบบรับบัตร e-Passport ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้จำนวน 354 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า คุณภาพทางด้านเนื้อหาอยู่ในระดับดีมาก ค่าเฉลี่ยรวม (  = 4.64, S.D. = 0.37) คุณภาพทางด้านเทคนิคการผลิตสื่ออยู่ในระดับดีมาก ค่าเฉลี่ยรวม (  = 4.49, S.D. = 0.16) และผลการประเมินความต้องการและความพึงพอใจ ในการใช้งานเว็บไซต์ระบบรับบัตร e-Passport อยู่ในระดับมากที่สุด ค่าเฉลี่ยรวม (  = 4.66, S.D. = 0.42)

บทคัดย่อ

            การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความต้องการและความคาดหวังของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา และ 2) เพื่อเปรียบเทียบความต้องการและความคาดหวังของนิสิตในแต่ละหลักสูตรที่มีต่อคณะสาธารณสุขศาสตร์จำแนกตามข้อมูลทั่วไปของนิสิต กลุ่มตัวอย่าง คือ นิสิตระดับบัณฑิตศึกษาที่เข้าศึกษาตั้งแต่    ปีการศึกษา 2561-2565 จำนวน 108 คน  สุ่มตัวอย่างโดยใช้สุ่มแบบชั้นภูมิตามสัดส่วนของนิสิตแต่ละหลักสูตร  เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามและสถิติที่ใช้ ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและสถิติ kruskal wallis test ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นนิสิตหลักสูตรสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต มีอาชีพรับราชการ ทำงานในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล มีรายได้ต่อเดือนมากกว่า 40,000 บาทขึ้นไป กลุ่มตัวอย่างมีความต้องการและความคาดหวังโดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อจำแนกรายด้านพบว่า ด้านการเรียน      การสอน ด้านการให้บริการนิสิต ด้านการพัฒนานิสิต และด้านปัจจัยเกื้อหนุนการศึกษา มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 4.38, 4.14, 4.14 และ 4.11 ตามลำดับ และผลการเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยความต้องการและความหวังของนิสิตที่ทั้ง 4 หลักสูตร ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สรุปผลการศึกษาได้ว่า นิสิตส่วนใหญ่มีความต้องการและคาดหวังต่อการให้บริการของคณะในระดับมากทั้ง 4 ด้าน ซึ่งข้อมูลดังกล่าวเป็นประโยชน์สำหรับทางคณะและหลักสูตรเพื่อเป็นแนวทางในการจัดกิจกรรมและพัฒนาหลักสูตรให้ตอบสนองความต้องการของนิสิตเพิ่มขึ้น

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลการดำเนินงานการให้บริการของสำนักงานพัฒนาคุณภาพ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และ 2) ศึกษาความพึงพอใจและความคาดหวังของบุคลากรที่มาใช้บริการที่มีต่อการให้บริการของสำนักงานพัฒนาคุณภาพ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในวิจัยครั้งนี้ เป็นบุคลากร ที่มาใช้บริการสำนักงานพัฒนาคุณภาพ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ประกอบด้วย คณะ สำนัก สถาบัน ทุกวิทยาเขต และบุคลากรจากหน่วยงานภายนอกมหาวิทยาลัย ที่ให้ข้อมูลตามความสมัครใจ จำนวน 66 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบสอบถาม Google forms ค่าความสอดคล้องอยู่ระหว่าง 0.60 - 1.00 และได้ค่าความเชื่อมั่นโดยการหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของ Cronbach ได้ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.931 สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการดำเนินงานการให้บริการของสำนักงานพัฒนาคุณภาพ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ผลการดำเนินงานตามกลยุทธ์ของแผนปฏิบัติงานของสำนักงานพัฒนาคุณภาพ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2565 ซึ่งสำนักงานพัฒนาคุณภาพ ขับเคลื่อนการดำเนินงานตามแผนกลยุทธ์ ทั้งหมด 8 กลยุทธ์ ในภาพรวมมี 53 โครงการ ดำเนินงานแล้วเสร็จ 49 โครงการ คิดเป็นร้อยละ 92.45 อยู่ระหว่างดำเนินงาน 3 โครงการ คิดเป็นร้อยละ 5.66 และยังไม่ดำเนินงาน 1 โครงการ คิดเป็นร้อยละ 1.89 และ 2) ความพึงพอใจและความคาดหวังของบุคลากรที่มาใช้บริการที่มีต่อการให้บริการของสำนักงานพัฒนาคุณภาพ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ในภาพรวม ผู้มาใช้บริการมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.28 มีความคาดหวังในระดับมาก ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.36

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องการศึกษาระดับความคิดเห็นของบุคลากรต่อแนวทางการพัฒนาบุคลากรของคณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็นของบุคลากรคณะทันตแพทยศาสตร์ต่อแนวทางการพัฒนาบุคลากรคณะทันตแพทยศาสตร์ โดยประชากรที่ศึกษา คือ บุคลากรคณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา 60 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ การวิเคราะห์ข้อมูลและวิธีทางสถิติที่ใช้ ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้สถิติ การทดสอบค่าความแปรปรวนทางเดียว ผลการวิจัยพบว่า ความคิดเห็นของอาจารย์ต่อ   แนวทางการพัฒนาบุคลากรคณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา โดยภาพรวมอยู่ในระดับดี (µ = 3.50, σ = 0.86) ส่วนความคิดเห็นของบุคลากรต่อแนวทางการพัฒนาบุคลากรคณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยาโดยภาพรวมอยู่ในระดับดี (µ = 3.69, σ = 0.98) จากผลการวิจัยเมื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยและระดับความแปรปรวนของความคิดเห็นของบุคลากรคณะทันตแพทยศาสตร์ต่อแนวทางการพัฒนาบุคลากรคณะทันตแพทยศาสตร์ พบว่า ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 เพศต่างกันมีระดับค่าเฉลี่ยความคิดเห็นต่อแนวทางการพัฒนาบุคลากรคณะทันตแพทยศาสตร์ ไม่ต่างกัน สถานะต่างกันมีระดับค่าเฉลี่ยของความคิดเห็นไม่ต่างกัน ส่วนบุคลากรที่มีระดับการศึกษาต่างกันมีระดับค่าเฉลี่ยของความคิดเห็นต่างกัน ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า หากจะมีการกำหนดแนวทางการพัฒนาบุคลากรที่มีระดับการศึกษาต่างกันอาจต้องคำนึงถึงกระบวนการในการพัฒนาให้สอดคล้องกับบริบททางด้านการศึกษาของบุคลากรเพื่อให้การพัฒนาบุคลากรเกิดประสิทธิภาพสูงสุด

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อวิเคราะห์สัดส่วนงบประมาณในการบริหารจัดการของแต่ละภาควิชาสังกัดคณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร 2) เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ของการบริหารงบประมาณใน    การบริหารจัดการภาควิชา และ 3) เพื่อวิเคราะห์และเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ของการบริหารจัดการภาควิชา โดยรวบรวมข้อมูลจากรายงานการจัดสรรเงินนอกงบประมาณแผ่นดิน ประเภทเงินรายได้ มหาวิทยาลัยนเรศวร ปีงบประมาณ พ.ศ.2563-2565 ข้อมูลการใช้จ่ายจริงในปีงบประมาณ 2563-2565 จากระบบบัญชีสามมิติของมหาวิทยาลัยนเรศวร เอกสารรายงานที่เกี่ยวข้อง และผลสัมฤทธิ์ในการบริหารจัดการภาควิชา ประกอบด้วย จำนวนบัณฑิตที่ได้งานทำ ผลความพึงพอใจของนายจ้างที่มีต่อบัณฑิต ผลสำเร็จของตัวชี้วัดโครงการตามแผนปฏิบัติการประจำปี ผลงานทางวิชาการ และผลประเมินคุณภาพการศึกษาภายใน นำมาบันทึกในแบบตารางบันทึกข้อมูลวิเคราะห์และใช้โปรแกรมสำเร็จรูปด้วยสถิติเชิงพรรณนาในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การหาค่าเฉลี่ยและค่าร้อยละ พร้อมกับเปรียบเทียบกับผลสัมฤทธิ์ในการบริหารจัดการภาควิชา ผลการศึกษาพบว่า 1) งบประมาณทุกภาควิชาจัดสรรเพื่อการผลิตบัณฑิตเป็นจำนวนที่มากที่สุดของงบประมาณภาควิชา โดย พบว่า มี 3 ภาควิชามีมากกว่าร้อยละ 60 และ 2) จำนวนสัดส่วนของงบประมาณที่ได้รับการจัดสรรไม่ได้ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ของการบริหารจัดการภาควิชา คือ ภาควิชาที่ได้รับการจัดสรรงบประมาณมากที่สุดไม่ได้มีผลสัมฤทธิ์ในการบริหารจัดการดีที่สุด แต่ภาควิชาที่มีผลสัมฤทธิ์ดีที่สุดที่ไม่ได้รับการจัดสรรงบประมาณมากที่สุดนั้น พบว่า มีสัดส่วนการใช้จ่ายงบประมาณเป็นไปตามแผนมากที่สุด สำหรับภาควิชาที่ได้รับการจัดสรรงบประมาณมากที่สุด แต่ไม่ได้มีผลสัมฤทธิ์ในการบริหารจัดการดีที่สุด อาจเนื่องมาจากปัจจัยหลายอย่าง ประกอบด้วย จำนวนอาจารย์ นิสิต และหลักสูตรที่จัดการเรียนการสอน

บทคัดย่อ

ผลงานตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสารวิชาการระดับนานาชาติที่ปรากฏในฐานข้อมูลสากลถือได้ว่ามีคุณภาพและเป็นที่ยอมรับในทางวิชาการ โดยมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร ได้กำหนดยุทธศาสตร์ตัวชี้วัดจำนวนงานวิจัยที่ได้รับการตีพิมพ์ในระดับชาติและระดับนานาชาติ เพื่อผลักดันให้มีผลงานวิจัยตีพิมพ์เพิ่มมากขึ้นการวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์บทความวิจัยตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสารระดับนานาชาติที่อยู่ในฐานข้อมูล Scopus ของอาจารย์สายวิชาการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร ปี พ.ศ. 2561-2565 กลุ่มตัวอย่าง เป็นบทความวิจัยที่ตีพิมพ์ในวารสารระดับนานาชาติ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลและสืบค้นจากฐานข้อมูล Scopus ประกอบด้วย บทความวิจัยและบทความสืบเนื่องจากประชุมวิชาการ วิเคราะห์ข้อมูลจำนวนตีพิมพ์ และจำนวนการอ้างอิงบทความตีพิมพ์ในแต่ละปี จำนวนบทความที่ตีพิมพ์แต่ละสาขาวิชา รายชื่อแหล่งทุนที่ให้การสนับสนุนการทำวิจัย และรายชื่อของประเทศที่มีผลงานตีพิมพ์ร่วมกัน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ผลการศึกษา พบว่า บทความวิจัยที่ตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสารระดับนานาชาติที่อยู่ในฐานข้อมูล Scopus รวมจำนวนทั้งสิ้น 319 บทความ สำหรับในปี พ.ศ. 2565 มีจำนวนบทความ 82 บทความ  ที่ได้รับการอ้างอิง 625 ครั้ง และสาขาที่ได้รับการตีพิมพ์บทความสูงสุด คือ Engineering จำนวน 153 บทความ คิดเป็นร้อยละ 23.91 แหล่งทุนที่สนับสนุนการทำวิจัยสูงสุด คือ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร จำนวน 86 บทความ คิดเป็นร้อยละ 40.20 และประเทศที่ผลงานตีพิมพ์ร่วมกับมหาวิทยาลัยสูงสุด คือ United States จำนวน 45 บทความ คิดเป็นร้อยละ 25.86 ภาพรวมของมหาวิทยาลัยยังสะท้อนให้เห็นถึงความก้าวหน้าทางวิชาการมีผลงานตีพิมพ์ที่มีคุณภาพเป็นที่ยอมรับในระดับสากล

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อวิเคราะห์จำนวนผู้ขอรับบริการ หน่วยงานที่ขอรับบริการ ปริมาณการใช้เครื่องมือประเภทต่าง ๆ และประเภทการขอรับบริการ 2) เพื่อศึกษาแนวโน้มการขอใช้บริการและวางแผนพัฒนาคุณภาพเครื่องมือ อุปกรณ์ เครื่องมือที่ใช้วิจัย ได้แก่ เอกสารแบบขอใช้บริการเครื่องมืออุปกรณ์ และแบบตาราง เสนอผลการแจกแจงความถี่โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา วิเคราะห์โดยการแจกแจงจำนวน และการหาค่าร้อยละ ส่วนการวิเคราะห์แนวโน้มการขอใช้บริการ ใช้เทคนิค การพยากรณ์เชิงปริมาณ เพื่อคาดการณ์แนวโน้มการใช้บริการในอนาคต สรุปผลงานวิจัยได้ดังนี้ 1) จำนวนผู้ขอรับบริการ 315 ครั้ง 2) ประเภทคำขอใช้เครื่องมือวิเคราะห์ร้อยละ 39 เครื่องมือเพื่อการผลิตร้อยละ 36 และเครื่องประเภทอื่น ๆ ร้อยละ 25 ตามลำดับ 3) แหล่งเงินทุนจากเงินสนับสนุนงานวิจัยร้อยละ 71 แหล่งเงินทุนอื่น ๆ ร้อยละ 16 และแหล่งเงินทุนเอกชนร้อยละ 13  4) ประเภทขอรับบริการ เป็นการขอใช้เครื่องมือ-อุปกรณ์ ร้อยละ 86 ขอยืมเครื่องมือ-อุปกรณ์ร้อยละ 9 และ     ขอจ้างตรวจวิเคราะห์ร้อยละ 5 ตามลำดับ 5) แนวโน้มการขอใช้บริการภาควิชาวิศวกรรมอาหารคาดการณ์ว่า ในปี 2566 จะมีโอกาสมีคนขอใช้บริการจำนวน 86 ราย และคาดการณ์ว่าอาจจะไม่มีผู้ขอใช้บริการ 6) แนวทาง   การพัฒนาเพื่อเสริมสร้างความพร้อมในการให้บริการวิชาการ จำเป็นที่จะต้องการสอบเทียบเครื่องมือ และตรวจสอบการทำงานขอเครื่องมือให้มีความเที่ยงตรง หรือการใช้เทคโนโลยีในการเข้ามาพัฒนาระบบการเรียนรู้วิธีการใช้เครื่องมือ และการขอรับบริการต่อไป

 

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอสาระสำคัญเกี่ยวกับการตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย ได้แก่ การสร้างแบบสอบถาม การตรวจสอบคุณภาพ และการใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูปทางสถิติเพื่อวิเคราะห์ความเที่ยงตรงและความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม ซึ่งแบบสอบถามเป็นที่นิยมใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเพื่อใช้ในการวิเคราะข้อมูลห์สำหรับการวิจัยเชิงปริมาณ เป็นวิธีที่ทำได้ง่ายไม่ยุ่งยากซับซ้อนมากนัก ประหยัดเวลา แรงงาน และค่าใช้จ่าย และสามารถใช้เก็บข้อมูลได้พร้อมกันในจำนวนมาก ๆ โดยเฉพาะในการวิจัยทางสังคมศาสตร์ มีขั้นตอนสำคัญคือ 1) กระบวนการสร้างแบบสอบถาม ซึ่งมีขั้นตอน ดังนี้ 1.1) การออกแบบและ  การสร้างแบบสอบถาม และ 1.2) การทดสอบแบบสอบถามเบื้องต้น และ 2) การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย ซึ่งสิ่งที่ต้องตรวจสอบ เช่น  1.1) ความเที่ยงตรง 1.2) ความเชื่อมั่น 1.3) ความยากง่ายและอำนาจการจำแนก1.4) ความเป็นปรนัย 1.5) ความมีประสิทธิภาพ 1.6) ความไว 1.7) ความเป็นมิติเดียว และ 1.8) ความง่ายต่อ    การนำไปใช้ แต่ทั้งนี้การตรวจสอบคุณภาพขึ้นอยู่กับลักษณะของเครื่องมือวิจัยแต่ละชนิดว่าควรตรวจสอบอะไรบ้าง เพื่อให้ครอบคลุมเนื้อหาหรือสามารถนำไปวัดค่าได้ตรงกับสิ่งที่ต้องการจะวัดให้มากที่สุด

บทคัดย่อ

บทความนี้ผู้เขียนได้นำเสนอระบบบริหารความเสี่ยงในงานพัสดุจากกรณีตัวอย่างมหาวิทยาลัยมหิดล โดยเริ่มจากการกำหนดนโยบายบริหารความเสี่ยงงานพัสดุ การระบุความเสี่ยงที่อาจจะเกิดขึ้น และผู้เขียนได้นำเสนอเหตุการณ์ความเสี่ยงของงานพัสดุ 3 ด้าน ดังนี้1) ด้านกระบวนการจัดซื้อจัดจ้าง ได้แก่ 1.1) คณะกรรมการดำเนินการจัดซื้อจัดจ้าง พิจารณาคุณสมบัติ ราคา การรายงานผลการพิจารณา ละเลย
การตรวจสอบเอกสาร หลักฐานของผู้ยื่นเสนอราคา 1.2) สินค้าหรือบริการที่ส่งมอบไม่ตรงกับใบสั่งซื้อ สั่งจ้าง สัญญา 1.3) ความล่าช้าในกระบวนการการจัดซื้อจัดจ้าง 1.4) การจัดทำร่างขอบเขตของงาน (TOR) ไม่ได้แต่งตั้งบุคลการที่ชำนาญเป็นคณะกรรมการในโครงการที่จัดซื้อ 1.5) การจัดทำราคากลางสูงเกินความเป็นจริง 1.6) เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานทำผิดกฎระเบียบข้อบังคับ 2) ด้านการบริหารสัญญา ได้แก่ 2.1) การจัดทำสัญญาโดยมีข้อความหรือสาระสำคัญในสัญญาผิด 2.2) เอกสารการจัดซื้อจัดจ้างงานพัสดุเสี่ยงต่อการสูญหาย 2.3) การแต่งตั้งคณะกรรมการตรวจรับพัสดุขาดความรู้ ความชำนาญในพัสดุที่ได้ดำเนินการจัดซื้อหรือจ้าง 2.4) ไฟล์สำเนาเอกสารการจัดซื้อจัดจ้างงานพัสดุเสี่ยงต่อการสูญหาย3) ด้านการควบคุมพัสดุ ได้แก่ 3.1) ทะเบียนคุมครุภัณฑ์ขาดความครบถ้วน ไม่สมบูรณ์ 3.2) การบันทึกรายการวัสดุสำรองคลังไม่ถูกต้อง 3.3) ทรัพย์สินมีค่าสูญหาย 3.4) ไม่จัดทำเอกสาร หลักฐานการส่งมอบครุภัณฑ์ให้แก่ผู้ใช้งาน 3.5) บุคลากรได้รับอุบัติเหตุจากการเข้าพื้นที่ห้องเก็บพัสดุ 3.6) การลดลงของพื้นที่ใช้สอยในห้องเก็บพัสดุ ผู้เขียนคาดหวังว่าองค์ความรู้จากบทความนี้จะเป็นประโยชน์และสามารถนำไปใช้ประเมินความเสี่ยงในงานพัสดุของมหาวิทยาลัยในประเทศไทยต่อไป

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาคู่มือปฏิบัติงานการบริหารจัดการความเสี่ยง บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร 2) ศึกษาความพึงพอใจต่อการใช้คู่มือปฏิบัติงานการบริหารจัดการความเสี่ยง บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร  กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย จำนวน 30 คน ซึ่งได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง (Purposive  Sampling) คือ อาจารย์ ผู้บริหาร 7 คน และบุคลากรสายสนับสนุน 23 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ คู่มือปฏิบัติงานและแบบประเมินความพึงพอใจ ความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.92 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า    1) พัฒนาคู่มือปฏิบัติงานการบริหารจัดการความเสี่ยง  มีระบบและขั้นตอนการบริหารจัดการความเสี่ยงที่ชัดเจน มีตัวอย่างวิธีการระบุความเสี่ยง วิธีกำหนดปัจจัยความเสี่ยง และมีแผนผังการปฏิบัติงาน ประสิทธิภาพของคู่มือผ่านเกณฑ์ 80/80 ตามที่กำหนด  (E₁81.83/E₂ 85.87) 2) ผลการประเมินความพึงพอใจต่อการใช้คู่มือปฏิบัติงานที่สร้างขึ้นโดยรวมอยู่ในระดับมาก

บทคัดย่อ

การเลือกใช้สถิติเพื่อการวิจัยในการทำผลงานทางวิชาการของบุคลากรสายสนับสนุนมีความแตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับปัญหาการวิจัยแต่ละเรื่อง ซึ่งการเลือกสถิติที่เหมาะสมในการวิเคราะห์ข้อมูล โดยพิจารณาจากคำถาม วัตถุประสงค์การวิจัยหรือสมมติฐานการวิจัย การออกแบบวิจัย และข้อควรระวังในการเลือกใช้สถิติเพื่อการวิจัยที่ สำคัญคือ 1) อำนาจการทดสอบต่ำ เนื่องมาจากขนาดตัวอย่างไม่เพียงพอ และ 2) การฝ่าฝืนข้อตกลงเบื้องต้นของ การทดสอบทางสถิติ แต่การเลือกใช้สถิติควรพิจารณาองค์ประกอบอื่น ๆ เช่น ตัวแปร ระดับของการวัด การสุ่ม กลุ่มตัวอย่างหรือใช้ประชากรทั้งหมด องค์ประกอบเหล่านี้จำเป็นต้องนำมาร่วมพิจารณาในการตัดสินใจเลือกใช้ สถิติด้วยทุกครั้ง เพื่อไห้ได้ผลการวิเคราะห์ที่ถูกต้องแม่นยำ และความเชื่อมั่นอันจะนำไปสู่ผลการวิจัยที่มีคุณภาพ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อพัฒนาระบบจองห้องโดยประยุกต์ใช้ คิวอาร์โค้ด จากกูเกิลฟอร์มและกูเกิลคาเลนดาร์ และประเมินความพึงพอใจโดยรวมของผู้ใช้งานระบบการจองห้องด้วย คิวอาร์โค้ด กูเกิลฟอร์มร่วมกับกูเกิลคาเลนดาร์โดยการสร้างระบบการจองห้องและการตรวจสอบสถานะห้อง ประเมินความเหมาะสมของระบบการจองห้อง และสำรวจความพึงพอใจจากบุคลากรและนิสิตคณะทันตแพทยศาสตร์ เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถามประมาณค่า 5 ระดับ นำเสนอข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า คิวอาร์โค้ด กูเกิลฟอร์มและ กูเกิลคาเลนดาร์สามารถนำมาประยุกต์ใช้พัฒนาระบบได้เป็นอย่างดี จากผลการประเมินความเหมาะสมของระบบการจองห้องด้วย คิวอาร์โค้ด กูเกิลฟอร์ม และ กูเกิลคาเลนดาร์ โดยผู้เชี่ยวชาญ พบว่า ภาพรวมมีความเหมาะสมมาก ( = 4.33, s = 0.33) จากการประเมินความพึงพอใจของผู้ใช้งานระบบจำนวน 108 คน พบว่า ระบบคิวอาร์โค้ด กูเกิลฟอร์มมีความพึงพอใจโดยรวมอยู่ในระดับดี ( = 4.43, S.D. = 0.62) และระบบ กูเกิลคาเลนดาร์ มีความพึงพอใจโดยรวมอยู่ในระดับดี ( = 4.36, S.D. = 0.65) ผลการวิจัยสรุปได้ว่า การประยุกต์ใช้ระบบ ระบบคิวอาร์โค้ด กูเกิลฟอร์มร่วมกับ กูเกิลคาเลนดาร์ ในการบริหารจัดการระบบการจองห้องคณะทันตแพทยศาสตร์ ผู้ใช้ระบบ มีความคิดเห็นว่าระบบจองห้องที่ทำขึ้น มีความรวดเร็วและมีประสิทธิภาพมากขึ้น สามารถลดขั้นตอนและเวลาในการจองห้อง ระบบมีความเป็นปัจจุบันทันสมัย ช่วยประหยัดเวลา และแบ่งเบาภาระของเจ้าหน้าที่ได้เป็นอย่างดี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาแนวทางที่สำคัญต่อการดำเนินงานที่เป็นเลิศ คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม นำไปสู่การเข้าร่วมโครงการ EdPEx200 กลุ่มตัวอย่างการวิจัยประกอบด้วย ผู้บริหาร คณะกรรมการประจำคณะ หัวหน้ากลุ่มงานและบุคลากรของคณะวิศวกรรมศาสตร์ โดยเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง จำนวน 48 คน ที่มีหน้าที่รับผิดชอบและปฏิบัติงานตามเกณฑ์คุณภาพการศึกษาที่เป็นเลิศ เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์และเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และวิเคราะห์ข้อมูลในรูปแบบค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน นำเสนอในรูปแบบสถิติเชิงพรรณนา ผลวิจัยพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่อยู่ในสถานภาพ พนักงานมหาวิทยาลัย จำนวน 22 คน ร้อยละ 45.83 ตำแหน่งเจ้าหน้าที่สายสนับสนุน จำนวน 34 คน ร้อยละ 70.83 ระยะเวลาการปฏิบัติงานในคณะวิศวกรรมศาสตร์ มากกว่า 10 ปีขึ้นไป จำนวน 21 คน ร้อยละ 43.75 และมีประสบการณ์การปฏิบัติงานตามเกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินงานที่เป็นเลิศต่ำกว่า 1 ปี จำนวน 41 คน ร้อยละ 85.42 เมื่อทำการพิจารณาถึงแนวทางที่สำคัญต่อการดำเนินงานที่เป็นเลิศ (EdPEx) คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคามที่นำไปสู่การเข้าร่วมโครงการ EdPEx200 พบว่า ในภาพรวม ( =3.99, S.D.=0.57) ระดับแนวทางการดำเนินงานตามเกณฑ์มาก และเมื่อทำการพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า บทบาทผู้บริหารการนำองค์กร สูงเป็นอันดับแรก ( =4.16, S.D.=0.55) ระดับแนวทางการดำเนินงานตามเกณฑ์มาก รองลงมาได้แก่ การนำองค์กรอย่างมียุทธศาสตร์และกลยุทธ์( =4.12, S.D.=0.57) การสื่อสารและการสร้างความเข้าใจ ( =4.10, S.D.=0.45) การถ่ายทอดค่านิยมให้เกิดผลทางปฏิบัติ ( =4.04, S.D.=0.43) การตั้งเป้าหมายความเป็นเลิศที่มุ่งเน้นลูกค้า ( =4.01, S.D.=0.50) การวัดผล วิเคราะห์ ปรับปรุงผลการดำเนินงาน ( =3.97, S.D.=0.71) การให้ความสำคัญกับบุคลากร ( =3.83, S.D.=0.68) และ
การออกแบบการบริหารจัดการกระบวนการ ( =3.71, S.D.=0.65)

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการนำระบบเครือข่ายการประกันคุณภาพมหาวิทยาลัยอาเซียน (AUN-QA) มาใช้ในการประเมินคุณภาพการศึกษาระดับหลักสูตร กรณีศึกษา : คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม มีประชากรที่ใช้ในการวิจัย จำนวน 59 คน เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม มาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ค่าความเชื่อมั่นอยู่ที่ 0.75-1.00 มีค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของ Cronbach เท่ากับ 0.81 พบว่า 1) สถานภาพผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศชาย จำนวน 48 คน ร้อยละ 81.36 อยู่ในตำแหน่งอาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตร จำนวน 25 คน ร้อยละ 42.37 ระยะเวลาการปฏิบัติงาน 10–15 ปี จำนวน 30 คน ร้อยละ 50.85 2) การมีส่วนร่วมของผู้ที่เกี่ยวข้องต่อการสนับสนุนการดำเนินงานโดยการใช้เกณฑ์ AUN-QA ในการประกันคุณภาพการศึกษาระดับหลักสูตรภายในคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (  = 4.38, S.D. = 0.74) เมื่อทำการพิจารณาเป็นรายหัวข้อทั้ง 7 หัวข้อ พบว่า อยู่ในระดับมากที่สุดถึงมาก 3) การสนับสนุนของหน่วยงานในระดับมหาวิทยาลัยและคณะที่จัดการเรียนการสอนต่อการนำเกณฑ์ AUN-QA มาพัฒนาการประกันคุณภาพการศึกษาระดับหลักสูตรภายในคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (  = 4.07, S.D. = 0.75) เมื่อทำการพิจารณาเป็นรายหัวข้อทั้ง 6 หัวข้อ พบว่า อยู่ในระดับมาก และ 4) ปัจจัยแห่งความสำเร็จในการใช้เกณฑ์ AUN-QA ในการประกันคุณภาพการศึกษาระดับหลักสูตรภายในคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (  = 4.07, S.D. = 0.74) เมื่อทำการพิจารณาเป็นรายหัวข้อทั้ง 6 หัวข้อ พบว่า อยู่ในระดับมาก

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาระบบการจัดการสารเคมี ซึ่งประกอบด้วยการจัดทำระบบฐานข้อมูลสารเคมี และพัฒนาระบบการจัดเก็บสารเคมีที่ปลอดภัยสำหรับห้องปฏิบัติการเทคโนโลยีวัสดุภัณฑ์ ระบบการจัดการสารเคมีได้รับการพัฒนาขึ้นตามแนวทางการจัดการแบบลีน โดยรวบรวมรายชื่อสารเคมีที่มีอยู่และวิเคราะห์ปัญหาที่ก่อให้เกิดการมีสารเคมีที่ไม่จำเป็นก่อนจะพัฒนาวิธีการจัดการสารเคมีและประเมินประสิทธิภาพของกระบวนการ จากผลการวิจัยพบว่า ในปัจจุบันห้องปฏิบัติการเทคโนโลยีวัสดุภัณฑ์มีรายการสารเคมี จำนวน 132 รายการ จากสารเคมีทั้งหมดมีสารเคมีหมดอายุจำนวน 12 ชนิด และสารเคมีที่ถูกใช้สำหรับการทดลองในห้องปฏิบัติการอีก 68 ชนิด ซึ่งมีนัยว่ายังมีสารเคมีที่เหลืออีกจำนวนมากที่ไม่จำเป็นต้องใช้ในห้องปฏิบัติการ ทั้งนี้เป็นเพราะขาดระบบการจัดการสารเคมีที่ดี ในการจัดทำระบบการจัดการสารเคมี สารเคมีทั้งหมดได้ถูกจำแนกประเภทตามสัญลักษณ์สีและเก็บไว้ในภาชนะพลาสติกเพื่อความปลอดภัยในกรณีที่สารเคมีรั่วไหล เมื่อเทียบขั้นตอนการจัดการสารเคมีทั่วไป พบว่า ระบบการจัดการที่พัฒนาขึ้นสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานได้ถึงร้อยละ 68 การจัดเก็บสารเคมีในห้องปฏิบัติการมีระเบียบและสะดวกยิ่งขึ้นในการทำงาน นอกจากนี้ยังพบว่าคะแนนความปลอดภัยในห้องปฏิบัติการ (ในกรณีของระบบการจัดการสารเคมี) จากร้อยละ 14.28 เพิ่มขึ้นเป็นร้อยละ 88.57 เมื่อประเมินโดยใช้รายการตรวจสอบตามมาตรฐาน การปรับปรุงการปฏิบัติงานด้านความปลอดภัยของห้องปฏิบัติการวิจัยของประเทศไทย (ESPReL)